De energie die in Groningen de afgelopen jaren is gewonnen heeft voor bewoners vooral ellende veroorzaakt. Dat moet anders kunnen, vindt Rob Roggema. Aan de hand van drie Toukomst-plannen schetst hij een toekomst waarin energie schoon, kleinschalig en zelfvoorzienend is.
Dit is de derde reeks Toukomst-plannen met een horizon in de verdere toekomst die Noorderbreedte komende weken op de agenda zet. De eerste ging over natuur en bos. De tweede week ging over voedselvoorziening. Dit derde deel gaat over energie. Welke van de drie ‘energie’ ideeën spreekt jou aan? Mail naar vrijetoukomst@noorderbreedte.nl, twitter #vrijetoukomst, @tijdschriftNB.
Groningen is van oudsher een energieproducent. Van turf via gas en kolen worden nu windmolens en zonneparken aangelegd die ons van energie voorzien. Er is een Energy Valley, een New Energy Coalition en iets dat NortH2 heet. Energie lijkt in het Engels meer op te leveren dan in het Nederlands. Is dat wellicht symbolisch voor de energie zelf, die altijd de snelste weg over de provinciegrens heeft verkozen, waar de…
De energie die in Groningen de afgelopen jaren is gewonnen heeft voor bewoners vooral ellende veroorzaakt. Dat moet anders kunnen, vindt Rob Roggema. Aan de hand van drie Toukomst-plannen schetst hij een toekomst waarin energie schoon, kleinschalig en zelfvoorzienend is.
Dit is de derde reeks Toukomst-plannen met een horizon in de verdere toekomst die Noorderbreedte komende weken op de agenda zet. De eerste ging over natuur en bos. De tweede week ging over voedselvoorziening. Dit derde deel gaat over energie. Welke van de drie ‘energie’ ideeën spreekt jou aan? Mail naar vrijetoukomst@noorderbreedte.nl, twitter #vrijetoukomst, @tijdschriftNB.
Groningen is van oudsher een energieproducent. Van turf via gas en kolen worden nu windmolens en zonneparken aangelegd die ons van energie voorzien. Er is een Energy Valley, een New Energy Coalition en iets dat NortH2 heet. Energie lijkt in het Engels meer op te leveren dan in het Nederlands. Is dat wellicht symbolisch voor de energie zelf, die altijd de snelste weg over de provinciegrens heeft verkozen, waar de voertaal een andere was dan het Gronings?
‘Onze energie is niet van ons’, hoor je vaak zeggen, en: ‘we zijn een wingewest’, en: ‘die windmolens en zonneparken zijn lelijk, die willen we niet’.
Daar zit wat in.
Niet voor niets voelt de provincie zich in de steek gelaten, met een schokkende aarde opgezadeld, energie weg, puf weg…
We moeten het over een andere boeg gooien. Een energievoorziening organiseren die schoon is, de lucht niet verpest, de ruimte niet belemmert, en toch ons een rijkdom aan energie oplevert. Een paar vormen van energie laten het mooie Groningse landschap intact, versterken het zelfs, en zijn duurzaam: kleinschalige waterkracht en osmose.
Het zijn niet de meest efficiënte manieren om energie op te wekken, toegegeven. Maar ze bieden genoeg lokale oplossingen die de mensen voldoende energie leveren voor huishouden en industrie. Als elke boerderij, elke woonwijk zijn eigen miniwaterkrachtcentrale zou krijgen, gebruik makend van de getijden en de opwekking die plaatsvindt als zilt en zoet water bij elkaar gebracht wordt, dan kan een groot deel van het Ommeland zijn eigen energie opwekken.
Als we daaraan toevoegen dat elk groter dorp en stad een Gronings eigen houten windmolen plaatst, op een dak, in een park, of langs de provinciale of rijkswegen, en als we op elk dak een zonnepaneel leggen, dan is er voldoende om onszelf niet meer afhankelijk te maken van buitenlanden of grote installaties die zoveel beroering wekken. Geen kolen, gas of biomassa-gestookte centrales, geen grote windturbines, geen verstikkende zonnevelden.
Dan hoeven we onze energie niet meer te steken in protest of zorg, maar in genieten van zoemende, eigen bronnen.
Dit zijn de drie ‘energie’ ideeën die NoorderRuimte selecteerde uit de Toukomst-inzendingen. NoorderRuimte zocht plannen die inspelen op grote veranderingen en werkelijk een ander toekomstperspectief bieden.Hier lees je meer over dat onderzoek.
Zon op alle daken in Groningen door vrijdenker Musetta Blaauw
Vrijdenker Musetta Blaauw wil het juist voor mensen die het financieel niet breed hebben mogelijk te maken mee te dingen in de voordelen van zonne energie. Door op de grote daken van maatschappelijke partijen zonnepanelen te plaatsen en het voor alle inwoners van Groningen mogelijk te maken voor een verlaagd tarief energie af te nemen.
Dit concept maakt het voor iedere inwoner van de provincie Groningen mogelijk te profiteren van de voordelen van groene stroom waarbij er gelijktijdig aan de doelstellingen van CO2 neutraal zijn wordt gewerkt.
Een bedrijf dat waterstof gaat omzetten naar energie. Dat ziet een anonieme vrijdenker als dé energie van de toekomst. Maar in plaats van een groot energieconcern wordt dit bedrijf gerund door een Groningse ondernemer.
Niet de NAM, niet de Shell en niet de gasunie. Groningers! De vertegenwoordigers van Groningen die met Groningen in het achterhoofd de keuzes gaan maken om ons weer trots te maken op onze provincie en onze vlag.
Vrijdenker Paul Noteboom ziet nog een grote hobbel voor een Duurzaam Groningen en dat is de capaciteit van het elektriciteitsnetwerk. Hij stelt vier oplossingen voor die dit probleem kunnen verhelpen.
Als zonnepanelen niet massaal op het zuiden geplaatst worden, maar bijvoorbeeld een oost en west oriëntatie hebben dan zouden we de zwaarte van de aansluiting op het netwerk ook kunnen berekenen op de maximale productie piek en niet op hoeveel er in totaal geïnstalleerd is.
