Over rechten voor het Wad en de relatie tussen een zee en haar gemeenschap. Een analyse, door waddencorrespondent Tjesse Riemersma.

Begin jaren zeventig omringt een Jan Wolkers in onderbroek zich met een handvol journalisten en hun camera’s. De geur van zijn zweterige, zilte lijf wellicht net overtoept door de stank van het Wad. Hij staat op een garnalenkotter, met een schepnet in zijn rechterhand en een protestbord in de linker.

Bron: fotobureau D. van der Veen, via Harm van den Berg

‘Deze kotter is te koop’

Samen met de garnalenvissers is Wolkers in verzet tegen de afvalwaterpersleiding die van Hoogkerk naar het Wad boven Warffum loopt. Voor 1969 meurde het in Groningen, erna op zee. Bevuild fabriekswater van onder andere de suikerindustrie wordt er met de leiding in gedumpt. ‘Het stinkt hier verschrikkelijk naar die smeerpijp’, zegt Jan Wolkers als hij in 1971 als een ‘halve wilde’ aan wal stapt na…

Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €57,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.