Ten zuiden van Joure, aan de noordwestkant van het Tjeukemeer ligt het 195 inwoners tellende dorpje Doniaga. Het zou mij niets verbazen als dit het meest kinderrijke dorp van Fryslân is. Er wonen hier veel jonge gezinnen met kleine kinderen, onder wie Carla en Peter Hartlief met hun twee dochtertjes. In december 1996 kochten zij het café, dat toen niet als zodanig in gebruik was. Café De Wiel is nu, zij het alleen op afspraak, de enige voorziening in Doniaga; alle winkels, de school en de kerk zijn verdwenen.

Ten zuiden van Joure, aan de noordwestkant van het Tjeukemeer ligt het 195 inwoners tellende dorpje Doniaga. Het zou mij niets verbazen als dit het meest kinderrijke dorp van Fryslân is. Er wonen hier veel jonge gezinnen met kleine kinderen, onder wie Carla en Peter Hartlief met hun twee dochtertjes. In december 1996 kochten zij het café, dat toen niet als zodanig in gebruik was. Café De Wiel is nu, zij het alleen op afspraak, de enige voorziening in Doniaga; alle winkels, de school en de kerk zijn verdwenen.
De uitbaters van de meeste huiskamercafés zijn oudere mensen die geen opvolgers hebben, maar Peter en Carla Hartlief zijn 32 en 30 jaar oud. Ze hebben ook iedere een drukke baan: Peter werkt in de bouw en Carla is verpleegkundige en werkt ’s avonds.

Voordat de Hartliefs het etablissement kochten, was de naam Café Postma, naar de eigenaren Jappy en Miny Postma. In de jaren zeventig van de vorige eeuw was het een goed lopende kroeg, maar na de aanleg van de snelweg door het Tjeukemeer is de loop eruit gegaan. Het gebouw dateert van 1878, maar daarvoor stond er vanaf 1832 ook al een tapperij op deze plek. Achter het café bevindt zich de schuur van de vroegere boerderij, die nu dienst doet als caravanstalling. Lange tijd is er ook een winkeltje in het pand geweest.
Het café biedt ruimte aan zo’n 20 tot 25 personen. Het interieur ademt nog steeds de sfeer van het midden van de vorige eeuw. De fraaie bierpomp wordt echter niet meer gebruikt. De naam De Wiel hebben Carla en Peter Hartlief bedacht. De Wiel is een aftakking van het Tjeukemeer, en vlakbij ligt ook een natuurgebiedje met die naam.
‘Het café was aanvankelijk op regelmatige tijden geopend, evenals het terras in de zomer’, zo vertelt Carla Hartlief. ‘Toen de kinderen kwamen was dat echter niet meer mogelijk. Nu is het alleen op afspraak open.’ Het café wordt desondanks regelmatig bezocht. ‘Er komt al meer dan dertig jaar een jagersvereniging uit het midden van het land. We hebben buurtvergaderingen van Dorpsbelang en ook de Vogelwacht vergadert hier. Maar particulieren die iets willen vieren, kunnen hier ook terecht’, aldus Carla Hartlief. ‘Als we de ruimte niet gebruiken dan spelen de kinderen in het café en dat vinden ze bijzonder.’

Trefwoorden