De entree van het vriendelijke Groningse dorp Garnwerd, aan de Winsumer kant, had toch altijd iets van een ansichtkaart met de tekst 'Groeten uit Garnwerd'. Niet meer. Voldoende om duidelijk te maken dat het dorp een bezoekje waard is.
Wat doet nu de Stichting Het Groninger Landschap? Komend vanuit Winsum nader je de entree van Garnwerd. Je ziet de kerk, de molen, de brug en het café. Het vertrouwde beeld van een vriendelijk Gronings dorp, waarvan je veronderstelt dat er bij de kruidenier wel een ansichtkaart van te krijgen is. Maar tot je verbazing rijdt je af op een groot geel ovaal met daar omheen de kerk, de molen, de brug en het café. Is dit de ansichtkaart al? Is het de aankondiging van dorpsbelangen van het komende eeuwfeest? Komt de dijk op deltahoogte? Het ovalen bord, want dat is het, wekt de indruk tijdelijk informatie te geven over een aanstaande verbouwing ergens in de nabije omgeving. Het onbescheiden formaat en de signaalkleur van dit ‘ei van Garnwerd’ halen je al snel uit de twijfel. Nader onderzoek le…
De entree van het vriendelijke Groningse dorp Garnwerd, aan de Winsumer kant, had toch altijd iets van een ansichtkaart met de tekst 'Groeten uit Garnwerd'. Niet meer. Voldoende om duidelijk te maken dat het dorp een bezoekje waard is.
Wat doet nu de Stichting Het Groninger Landschap? Komend vanuit Winsum nader je de entree van Garnwerd. Je ziet de kerk, de molen, de brug en het café. Het vertrouwde beeld van een vriendelijk Gronings dorp, waarvan je veronderstelt dat er bij de kruidenier wel een ansichtkaart van te krijgen is. Maar tot je verbazing rijdt je af op een groot geel ovaal met daar omheen de kerk, de molen, de brug en het café. Is dit de ansichtkaart al? Is het de aankondiging van dorpsbelangen van het komende eeuwfeest? Komt de dijk op deltahoogte? Het ovalen bord, want dat is het, wekt de indruk tijdelijk informatie te geven over een aanstaande verbouwing ergens in de nabije omgeving. Het onbescheiden formaat en de signaalkleur van dit ‘ei van Garnwerd’ halen je al snel uit de twijfel. Nader onderzoek leert dat het gaat om een informatiepaneel van de reservaatsbeheerder van het Reitdiepdal, de Stichting Het Groninger Landschap. Met het door haar geplaatste bord wil de stichting de passant welkom heten in ‘haar dal’ en tekst en uitleg geven over het planten- en dierenrijk daarin. Je zou zeggen dat je voor deze informatie met een klein bord zou kunnen volstaan. Maar de stichting wil meer. In haar ijver om nut en noodzaak van georganiseerd landschapsbeheer te verklaren wil ze haar ei kwijt. Rijk gevuld, vol tekst en plaatjes. Zoveel, dat elke passerende mavo/havoleerling er zijn biologiewerkstuk van kan maken. Waarom zo veel en zo groot, en op een plek waar de schoonheid van dorp en landschap geen bord nodig heeft om je welkom te laten voelen. Bovendien, het ‘ei’ misleidt. Je aandacht gaat volop uit naar de mooie dorpsentree, tegelijk eist de stichting in fullcolor en grootformaat aandacht voor het landschap op. De beheerder meldt zich op een plek waar ze de passant beter met rust kan laten. Advies aan de beheerder: Plaats een lage paal met een klein welkomstbord aan het begin van het fietspad langs de dijk, maak ansichtkaarten met een geel ovaaltje van mooie plekjes in het Reitdiepdal en regel de verkoop daarvan met de uitbater van Café Hammingh.
