De stijgende zee valt steeds lastiger te bedwingen. Volgens Nynke Agnes Postma moeten we dat ook helemaal niet willen.

Slaan we op de vlucht voor klimaatverandering? Of blijven we vechten om te kunnen blijven wonen in het noordelijk zeekleigebied? Als geboren en getogen kust-Friezin kies ik voor het laatste.

Vanuit mijn opleiding als stedenbouwkundig ontwerper heb ik me de vraag gesteld of dat kan. Hoe richten we ons landschap zo in dat we hier kunnen blijven wonen? De zeespiegel stijgt. Dat is op zich niet eens bijzonder: fluctuaties in het zeeniveau zijn van alle tijden. De Waddenkust staat van het begin af aan bloot aan een continu ritme: afkabbelen en aanslibben, afkabbelen en aanslibben, afkabbelen en aanslibben. Mensen woonden en floreerden duizenden jaren lang aan de Wadden­zee. De oudste bewoners woonden op onduidelijke grenzen tussen land en water. Ze streken neer op hoge kwelderwallen e…

Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €57,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.