De wadplaten en droogvallende zeebodem ten oosten van Vlieland zijn essentieel omdat de natuur er kan rusten en foerageren. Maar mede door de delfstoffenwinning dreigen ze binnen afzienbare tijd te verzuipen.

‘Dit
is het hart van Frisia’, zegt Jeroen Jansen, omgevingsmanager van het
zoutwinnings­bedrijf. Boven in de hoogste toren op het bedrijfsterrein in de
Harlinger haven is het altijd heter dan op de warmste zomerdag. Je ziet de
toppen van drie grote ketels, enkele tientallen meters hoog. Het zout bedekt
alle buizen en relingen met een laagje wit waarin soms opzichtig en dan weer
bedekt namen en binnenpretjes zijn getekend.

Sinds september 2020
wint Frisia natriumchloride uit een diepe aardlaag onder de Waddenzee. Het
dochterbedrijf van de Duitse multinational K+S krijgt daar in 2014 de
vergunning voor als zijn werkzaamheden op het land boven Harlingen te veel
bodemdaling veroorzaken en tot wateroverlast leiden. De vergunning loopt tot
2051 of tot er een bodemdaling van 92 centimeter…

Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €57,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.