Geboren in de Randstad, getogen op het Drentse platteland. Dat is Bente. Ze is een mengelmoesje. Terwijl er een leegloop is vanuit het noorden naar de plek waar zij werd geboren, wil Bente blijven… In haar blog onderzoekt ze of deze wens idealistisch of realistisch is.

Wat als ik kindjes krijg en die naar school moet brengen. Eén kind per hand. Welke route loop ik dan? Vertrek ik dan alsnog naar de Randstad, naar de grotere scholen? Of blijf ik hier, en breng ik mijn kinderen naar een kleine dorpsschool, zo een waar ik zelf op zat?

Ik heb een fantastische tijd gehad op mijn basisschool. Iedereen kende iedereen en kon zichzelf zijn. Daar was ruimte voor, want de groepen waren klein. Mijn intuïtie zegt dat mijn kinderen dat willen, die ruimte van een kleine klas. Ik gun ze een juf Willy. Zij reageerde op mijn vorige blog dat ze niet verbaasd was dat ik was gaan schrijven: ‘Ik was als jouw juf al onder de indruk van je prachtige werkstukken.’ Ik gun mijn kinderen ook een juf die hen ziet en onthoudt – en dat vijftien jaar later nog steeds doet.

Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €57,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.