Ze heet Jantien de Boer en lijdt onder de gevolgen van het moderne boerenbedrijf. In 2018 graaft de journaliste voor Noorderbreedte een laagje dieper in dat schrijnende gevoel van ‘landschapspijn’. Niet om zichzelf te kwellen maar op zoek naar verlichting.

Op een zaterdagochtend hobbelde ik door Friesland op zoek naar een adres ergens in een dorp. Via Marktplaats had ik een passeerzeef (ja, zoek maar even op) gekocht.
De tocht eindigde op de stoep bij een boerderij. Ik belde aan en stelde me voor aan de vrouw des huizes, die de zeef in de aanbieding had, toen achter in de gang ineens de keukendeur open piepte.
De boer stapte naar me toe. ‘Dus’, zei hij.  ‘Jantien de Boer. Van de Leeuwarder Courant.’
Ik knikte.

De melkveehouder vervolgde: ‘Van dat verhaal over landschapspijn toch?’ Ik knikte nog altijd, als zo’n plastic hondje op de hoedenplank van een auto. Ik voelde hem al aankomen en ja hoor, daar kwam-ie: ‘Jij bent anti-boer’, zei de man. ‘En die krant van jou ook. Wat wil je nou? Wil je alle boeren kapot maken?’

Hij voelde zich…

Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €57,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.