‘Van boven ziet Noord-Nederland er ieder uur anders uit, dat heeft veel te maken met de stand van de zon. Je kan bij goede weersomstandigheden in ieder geval verschrikkelijk ver kijken, ik vloog zojuist bij Beilen en zag aan de ene kant de Meyer Werft in Papenburg staan, die is 70 kilometer van waar ik vloog. En aan de andere kant zag ik de Eemscentrale, met die rookpluim. Het Waddengebied is ook prachtig om over te vliegen, dat ziet er natuurlijk heel anders uit bij eb dan bij vloed.
Het vliegen is mij met de paplepel ingegoten, mijn vader werkte bij de luchtvaartpolitie en we woonden in Eelde-Paterswolde, naast het vliegveld. Als kind wilde ik al graag piloot worden maar uiteindelijk is het er pas op latere leeftijd van gekomen. Eerst vloog ik uit hobby, daarna heb ik er mijn werk van gemaakt en ging ik luchtfotografen rondvliegen.
Tegenwoordig ben ik vlieginstructeur, dat is heel leuk. Ik breng mensen van nul naar een punt waar ze in hun eentje een vliegtuig in kunnen stappen en heelhuids er weer uit. Iedere keer heb ik weer iemand anders naast me, de ene keer een jongen van dertien die de lessen cadeau krijgt van z’n opa, de andere keer een man die net met pensioen gegaan is en nu de tijd en het geld heeft om te leren vliegen. Die jongen van 13 had het zo opgepikt, ik denk dat-ie er door computerspelletjes zo handig in is geworden. Onvoorstelbaar. Bij oudere mensen duurt het soms wat langer, die hebben echt veel lessen nodig voor ze solo kunnen vliegen. Persoonlijk ben ik van mening dat iedereen het kan leren: als je kan autorijden, moet dit ook lukken.’
