Een oogstfeest met honderden mensen, muziek, pieperbingo en aardappelbier en dan toch even in afzondering met zicht op zee een heerlijk vers frietje eten? Dat kon zaterdag in Hornhuizen. Arjen Boerstra stond met zijn houten frietkot op de dijk – even een kwartiertje wandelen van Wongema waar het aardappelfeest gehouden werd.
Het lekkerste frietje eet je alleen, vindt Arjen Boerstra, die het liefst op Antarctica bakt. Een inzicht waar aardappelboeren en aardappeleters kunstenaars voor nodig hebben. Terwijl dichters en kunstenaars juist weer aardse zaken als voedsel en kerkvloeren nodig hebben om hun boodschap kwijt te kunnen. Daarom was de combinatie zaterdag zo vruchtbaar: boeren waren vrolijk omdat ze net hun aardappels van het land hebben, verkopers, handelaren en verwerkers toonden hun kwaliteiten (proef het zeetmeelgehalte!), koks toonden tijdens een lunch en diner hoe smaakvol een aardappel opgediend kan worden, terwijl andere kunstenaars vanuit hun eigen perspectief met de aardappel speelden. Dat was afwisselend muzikaal en dichterlijk. Wat te denken van de oogstrelende aardappelsong van Tamar Lewis over haar Indische oma? Richard Nobbe bracht adembenemende gedichten met als toppunt een werk uitsluitend gecomponeerd met letters uit het woord ‘aardappel’.
Centraal stond Wongema, het onvolprezen dorpscafé van Erik Wong in Hornhuizen met daarnaast de prozaïsche kerk waar de historie uit elke vezel spat. En buiten – beschut door tentdoek en verwarmd door heaters – was de overdonderende muziek van onder meer Harms Fork. Nou kun je frietjes gerust zonder vork naar binnen werken – en zeker deze supervers geoogst en gebakken frietjes van de biologische Sarpo Mira van Erwin Westers – maar toch ging zo’n vette toef muziek er goed in.
Genieten dus. Er moet jaarlijks heel wat van het land: pompoenen, aardbeien, graan, appelen etc.. En daarbij worden heel wat spiritualiën in groepsverband gebruikt om te vieren dat het gewas binnen is. Maar de Groningse aardappelen zijn echt uniek. Niet alleen omdat ze op de vette zeeklei zo goed gedijen, ook omdat ze bezongen worden op een feestje zonder weerga.
