De biologische landbouw lag de afgelopen maanden flink onder vuur. Hoogleraar Louise Fresco schrijft in haar boek Hamburgers in het paradijs dat slechts door een vergaande intensivering van de landbouw de groeiende wereldbevolking gevoed kan worden. Een andere knuppel in het biologische hoenderhok waren de woorden van Aalt Dijkhuizen van Wageningen Universiteit, dat niet de biologische, maar de reguliere vorm van landbouw de meest duurzame is. Hoe kijken de biologische boeren hier zelf tegen aan? Twee van hen aan het woord in de slotaflevering van een serie over de toekomst van de landbouw in Noord-Nederland.

1 Balans in de kringloop
Vlak bij de Friese waddendijk, even van de weg, staat Gerbranda State. Wie het paadje oprijdt passeert een paard en een pony, die enthousiast meeloopt. Links staat de winkel, rechts de imposante pleats. Een smal bruggetje voert naar de ingang, waar Asse Aukes (61), snor, baard, bril, vriendelijke ogen, de deur opendoet. Onder de donkerrode balken in de hoge voorkamer doet hij zijn verhaal. Hier zit een gedreven boer, die met hart en ziel zijn ideaal gestalte geeft. Aukes, opgegroeid in Haarlem, wist op zijn vijfde al dat hij boer wilde worden. Een vakantie op een boerderij, bij vrienden van zijn ouders, overtuigde hem.

Mensbeeld
Na een opleiding aan het Van Hall Instituut in Groningen werd Aukes akkerbouwer. Hij werkte ook op reguliere bedrijven tot hij voor zi…

Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €57,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.