Land. Oud, vlak, leeg land. In de verte een dijk. Daarachter wéér land, ook vlak en leeg, maar nieuwer. Misschien nog een dijk, nog een polder. Uiteindelijk de echte zeedijk, de Deltadijk. Dat zie je zo: een groene, zware balk, stukken hoger en strakker dan de slaperdijken. Onverzettelijk ligt hij daar, de ‘dikke dijk’. Alsof hij ook het land moet tegenhouden, niet alleen het water.

De Waddendijk is de langste zeedijk van Nederland. Het Friese deel, 73 kilometer lang, begint bij Zurich, boven de Afsluitdijk. Het Groningse deel meet 92 kilometer. Eronder ligt een stille strook land – zeeklei. Van Westergo en het Bildt tot Middag-Humsterland en het Oldambt. Zonder snelwegen, duinen en stranden maar bezaaid met terpen, wierden, eeuwenoude dorpen, dijken en kerken. Een streek ook met veel grote akkerbouwbedrijven en hier en daar natuur.
Hoe mooi, ongewoon en opwindend dit gebied is, ontdekte ik zelf ruim tien geleden toen ik er verhalen van bewoners optekende over hun band met dit landschap. Een van de mensen die ik sprak, was een dijkwerker die vroeger bij stormen vaak had wachtgelopen langs de toenmalige zeedijk. Hij vond dat met de komst van de hoge en brede Deltadi…

Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €57,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.