Enkele zaken staan nu al vast. Het ter compensatie van de gasboringen in het Waddengebied ingestelde fonds beschikt nog over een half miljard euro. Zeker is verder dat het geld bestemd blijft voor duurzame ontwikkeling van natuur, energie, landschap en economie. Het fonds blijft jaarlijks circa 30 miljoen euro uitkeren, waarvan 1 miljoen voor kleine, lokale initiatieven.
De betrokken provinciebesturen zien hun coöperatie liefst uitgewerkt in de vorm van een zogenoemde gemeenschappelijke regeling. Een van de voordelen van die aanpak is dat subsidievragers zich slechts tot één (in Friesland te vestigen) loket hoeven te wenden. De vraag is echter of de provinciale parlementen met dit model instemmen. Provinciale Staten hebben dan namelijk minder in de melk te brokkelen. Zij kunnen nog slechts op hoofdlijnen meepraten. Ook moet de Europese Unie nog akkoord gaan met het Waddenfonds nieuwe stijl.
In 2012 en 2013 geldt hoe dan ook nog het oude vierjarenplan. In het nieuwe programma van vier jaar, zo zeggen betrokkenen, komt de nadruk meer te liggen op ‘grote brokken’, op subsidies aan ‘robuuste sociaal-economische projecten’. Want in het verleden was er onder regie van het rijk te veel sprake van een versnipperde aanpak. Toekomstige subsidievragers dienen daar dus rekening mee te houden voor ze zich bij het Waddenfondsloket melden. Ondertussen vervolgt Noorderbreedte de rubriek Waddenplannen, zie hiernaast.
