Het landschap is een economisch strijdtoneel geworden, betoogde Willem van Toorn in het essay 'Waar wij wonen'. Noorderbreedte liet dit jaar vier auteurs reageren op deze stellingname. Tot slot van de discussie een interview met de schrijver zelf.

‘Hier kwam ik als kind ook al, mijn opa werkte bij de spoorwegen. In die hoek kon je met treintjes spelen. Bijna elke maand gingen we hier wel een keer naartoe.’ De afspraak met Willem van Toorn vindt plaats in de stationsrestauratie op Amsterdam Centraal. De romanschrijver, dichter, vertaler, essayist (met een lange lijst publicaties op zijn naam) is een week in de hoofdstad. Daar had hij tot begin vorig jaar een huis, naast een huis in Frankrijk. Nu woont hij met zijn vrouw het hele jaar in Frankrijk, in een gehucht in de Berry. Ze waren daar toch al de meeste tijd. Maar afgezien van deze praktische reden om te emigreren is het ook een verademing, voegt hij daaraan toe: niet meer dagelijks dat vervelend geworden Nederland, met zijn PVV en ‘kunstvijandig’ klimaat.
Groot is het contrast…

Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €57,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.