Een enkele keer heeft een architect of kunstenaar het meubilair ontworpen. Dat valt meestal snel op. Het materiaal is ineens niet meer streekeigen en het model is artistiek. Waar de boswachter zijn gang kan gaan met rondhout en verstekverbindingen moet de ontwerper met zijn roestvrijstalen idee naar de welstandscommissie. Een lange weg met veel hindernissen. Dus weet, dat bij elk modern en eigenzinnig bouwsel dat we in de natuur tegenkomen er een prestatie van formaat is geleverd.
Iets maken met pen-gatverbindingen kan al gauw in de natuur, zodra je er gaat lassen is het vloeken in de kerk.
In het Drentse Lieveren, aan de weg van Lieveren naar Roden, is aan de rand van het Lieverse Diep een uitzichtpunt gemaakt. In de bosrand is, met uitzicht op de beek, een slanke trap van staal en hout neergezet. De commissie van de Herinrichting Roden-Norg gaf de Dienst Landelijk Gebied opdracht een eenvoudige constructie te ontwerpen van waaraf je een mooi uitzicht hebt over het stroomdal van het Lieverse Diep. Landschapsarchitect Stephan Smeijers van de dienst kwam na een reeks schetsen en schaalmodellen uit op wat nu al ‘de Kansel van Lieveren’ wordt genoemd. Het ontwerp is perfect uitgevoerd en raak geplaatst. Het beeld zal voor sommigen nog wat wennen zijn: een kansel in het vrije veld, een uitnodiging voor een veldpreek? Het weekend na de onthulling van het uitkijkpunt, deze zomer, was het dringen bij de trap. Eén bezoeker kon zijn preeklust niet inhouden en oreerde van bovenaf: ‘Gemeente, dit is het landschap zoals de Heer het heeft bedoeld.’
