Leegstaande kerken, vervallen fabrieken, verlaten dorpscafés, functieloze boerderijen en verwaarloosde woonhuizen (‘rotte kiezen’). Het behoud van karakteristieke en monumentale gebouwen baart Noord-Nederland grote zorgen. Met één uitzondering echter, lijkt het: de oude windmolens. In Friesland, Groningen, Drenthe en Noord-Holland staan er nog 525. In de negentien Waddengemeenten zijn iets meer dan zeventig windmolens te vinden. Maar is de toekomst van deze groep monumenten écht verzekerd?

De koren-, industrie- en poldermolens in (Noord-)Nederland zijn vrijwel allemaal beschermd door de monumentenwet. En ze verkeren in redelijke tot uitstekende staat. Vrijwilligers genoeg bovendien. Het aantal molens is zelfs weer gegroeid. In de negentiende eeuw kende Nederland ruim 10.000 molens; in 1967, op het dieptepunt, waren het er nog maar 939. Nu zijn het er meer dan 1200. Vele molenrompen (‘peperbussen’) zijn voorzien van nieuw binnenwerk, kap en wieken. Verdwenen molens werden gereconstrueerd. Een mooi voorbeeld is molen de Verwachting bij Hollum op Ameland. Die werd direct na de Tweede Wereldoorlog afgebroken en in 1991 weer als nieuw opgebouwd.

Molens zijn binnen de monumentenzorg zowel toonbeelden als uitzonderingen. Zij zijn namelijk werktuigen, iconen en totems tegelijk….

Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €57,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.