Eind jaren zestig kreeg Groningen zijn eigen Paulus Potter. Hij heette Han Jansen, hij kwam van een boerderij in het katholieke Kloosterburen en hij schilderde koeien in het Hoge Land. Die horizontale wereld verstrakte hij nog verder dan ze van nature toch al was en de koeien werden bij hem geabstraheerde runderen. Overigens vermoed ik dat Han de enige koeienschilder uit de kunstgeschiedenis is geweest die ook zo’n beest kon berijden.

Toen ik voor het eerst zo’n koeienschilderij zag, dacht ik meteen aan een pictogram of aan een logo van een melkfabriek, maar dan veel spannender dan die logo’s meestal zijn. Ze zouden het fantastisch doen als raambiljetten om de verlokkingen van het platteland te afficheren. Het tijdschrift Noorderbreedte heeft dan ook jarenlang met groot succes omslagen gekend met Hans weilanden, koeien en boerderijen. Hij schiep voor velen matrixmodellen voor de esthetische beleving van de agrarische gebruiksruimte die Noord-Groningen heette.

De mooiste beschrijving van zo’n koeienschilderij komt van Gerrit Krol: ‘Op bijna alle schilderijen van Han Jansen schijnt de zon. In zijn vroegste werk lijkt het wel of wij, kijkers, de zon in de rug hebben. Pal in de rug, want er is geen schaduw te zien: die …

Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €57,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.