Koeien in de wei, een prachtig Hollands tafereel. Goed voor mens en dier, maar slecht voor het milieu en niet optimaal voor de melkproductie. In Koudum waren de laatste jaren bij Anton Stokman niet veel dieren meer te zien – al had hij 140 melkkoeien.
Dit voorjaar verandert dat: zijn productievee kan voortaan van de buitenlucht genieten wanneer het maar wil. De koeien mogen de nieuwe melkstal in- en uitlopen zo vaak ze willen. In de uitloopwei is zelfs een buitenbadje. Vanaf het fietspad hebben toeristen en passanten zicht op de poedelende en grazende dames.
Stokman wil alles: én goede melkproductie én het milieu ontzien én het dierenwelzijn laten prevaleren én de Koudummers en toeristen een mooi landschap aanbieden. Met al die wensen in zijn kop, ontwierp hij een nieuwe stal. Wetenschappers en fabrikanten hebben hem (winter)dagenlang geholpen om het plaatje rond te krijgen. Want soms werkt de ene wens de andere tegen.
Dat zijn koeien voortaan buiten mogen lopen, is niet optimaal voor het milieu. Want de koe verdeelt haar urine en mest niet zo goed als een machine dat kan. Nog beter is het de mest direct op te vangen en ook alle gassen die eruit vrijkomen te gebruiken. In de nieuwe stal doen Stokman en zijn melkdieren het ideaal voor het milieu. Het gas wordt opgevangen, de mest verwerkt. De boer brengt twee keer per dag vers gras naar de dieren die binnen blijven. Ze kunnen zich schuieren tegen de massageborstels, hebben zachte ligbedden en veel frisse lucht.
Maar het dierenwelzijn wil ook wat. ‘Zodra je de staldeuren openzet, vliegen de dieren eruit, met de staarten omhoog – een prachtig gezicht’, weet Stokman. Toch is een buitenwei voor koeien niet per se het lekkerst. ‘Na een uurtje is de helft alweer binnen.’ Tegenwoordig laat hij de keuze aan de koe. Lekker weer voor een ommetje, dames?
