Er gaan ogen en oren open. Eindelijk wordt in Nederland de onherstelbare ‘verrommeling’ van ons open landschap onderkend.

Mijmeren’ is typisch zo’n woord dat in de toekomst zal verdwijnen. Want mijmeren doe je bij voorkeur alleen en het liefst lopend, als het even kan op min of meer behaaglijk-boeiende en een tikkeltje geheimzinnige plekken. Waar je niemand tegenkomt. En die plekken worden schaarser en daarom steeds waardevoller. Net als mijmeren, we zullen er steeds meer aan toe zijn maar er steeds minder aan toe komen.
Al jaren zoek ik die verlaten en verstilde plekken, die ik dus ook vooral niet prijsgeef, dan verliezen ze hun kenmerkende heiligheid. Met zijn allen op zoek gaan naar de stilte levert tenslotte ook alleen maar lawaai op. Zoals de paradox van het in de jaren zeventig massaal ingevoerde wadlopen: mensen praten elkaar na over ‘die weidsheid van het wad, de ruimte en vooral de stilte’, terwij…

Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €57,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.

Trefwoorden