Ze geeft een verrassend krachtige handdruk voor een op het eerste gezicht tenger meisje, Gerjanne Glas (16). Dat realiseer ik me pas wanneer we afscheid hebben genomen en ik nog even omkijk naar de fraaie voorgevel van de herenboerderij aan de Hoofdweg in Schildwolde (Gr.). Het voorhuis crèmekleurig gepleisterd, een dakrand met in chaletstijl uitgesneden kantwerk. Een gracht en een enorm gazon scheiden het huis van de straat.

Gerjanne Glas: ‘Grasmaaien is een van mijn taken. Vorige week ben ik er net weer mee begonnen. Iedere week zit ik drie uur op onze quadmaaier. Vooral de boomgaard is lastig. Je moet precies om al die stammetjes heen zonder de bast te beschadigen.
Ik ben nu bezig mijn trekkerrijbewijs te halen. Kan ik mijn vader helpen wanneer hij op de combine zit. Dan kom ik langszij met een kieper achter de trekker zodat hij tarwe kan lossen. Ik moet bijspringen omdat Luurt, mijn enige broer, driekwart jaar geleden tankwagenchauffeur geworden. Officieel woont hij nog thuis, maar meestal slaapt hij in de wagen. Af en toe belt hij vanuit een chauffeurscafé; dat het daar zo gezellig is.
Maar een klein deel van onze zesentwintig hectaren ligt hier vlakbij. Vanaf het erf kun je onze aspergevelden zien. Ti…

Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €57,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.

Trefwoorden