Tsead Bruinja (Rinsumageest, 1974) woont sinds kort in Amsterdam. Eerder studeerde hij Engels en Fries aan de Rijksuniversiteit Groningen. Niet alleen als dichter/performer ook als organisator van literaire evenementen doet Bruinja van zich spreken.

lethe

ik garre út alle plakken dêr’t ik oan tocht hie de
moaiste gedachten brocht se byinoar yn `e hoeken fan
myn tichte eagen dêr’t ik dy gearkomme liet yn in stream

stream dy’t ik by dyn súdlik hûs delrinne litte woe
stream dy’t troch de koperen lieding de lekkende
badkeamerkraan yn krûpe moast

it is wetter foar in lange waarme brûs
it is wetter foar in salvjend bad
jou dy noch ien kear yn my del
jou dy oer sa’t ik my loom yn dy deljoech

wetter sil ús ûnthâlde wetter weakket ús
los waakst stil oer de ôfstân tusken ús
in string fan lege dagen

wetter rint wer fuort ferjit my net

oantsto foar de doar stiest
en it gat net wer tsjuster wurdt
oant ik dy wer ynazemje mei
en it rút iepen kin
net om ús mar om wat
bûten ús is lucht te jaan

Uit: Gegrommel fan satyn, uitgeverij Bornmeer

Tsead Bruinja (Rinsumageest, 1974) woont sinds kort in Amsterdam. Eerder studeerde hij Engels en Fries aan de Rijksuniversiteit Groningen. Niet alleen als dichter/performer ook als organisator van literaire evenementen doet Bruinja van zich spreken. Het meest in het oog springend is misschien zijn betrokkenheid bij het collectief Gewassen, dat in 2002 het Hendrik de Vriesstipendium kreeg uitgereikt. Een uitgebreide lijst van Bruinja’s activiteiten is te vinden op zijn website www.tseadbruinja.nl
Uit die lijst blijkt dat Bruinja zich niet tot de Friese taal beperkt in zijn poëtische uitingen. Het gebruik van het Fries is een vanzelfsprekendheid en heeft geen ideologische bijbedoelingen. Dit gelukkige verschijnsel zien we bij meer jongere Friese literatoren.
Bruinja: ‘Vroeger wilde ik alles overhoop halen. Nu wil ik goede gedichten schrijven. Mijn gedichten moeten iets neerzetten waarvan ik denk: wat een gekke machine en wat apart dat dit er uit komt! Ik wil werk maken dat voor mijn gevoel goed genoeg is om tussen dat van, ik noem maar twee schrijvers, Allen Ginsberg en Fernando Pessoa te staan. Werk dat tot de verbeelding van mijn lezers spreekt en dat me zelf ook bezighoudt nadat het geschreven is. Het moet werk zijn dat duidelijk in een traditie staat, maar ook voor een deel met die traditie breekt.’
In juli is Bruinja’s Nederlandstalige debuut Dat het zo hoorde verschenen bij Uitgeverij Contact.

Trefwoorden