Aan de Uniabuurt 8 te Leeuwarden staat een bijzonder café. Ik kwam daar zo'n 45 jaar geleden voor het eerst en toen was het al traditie dat je een stevig getapt biertje kreeg.
Aan de Uniabuurt 8 te Leeuwarden staat een bijzonder café. Ik kwam daar zo’n 45 jaar geleden voor het eerst en toen was het al traditie dat je een stevig getapt biertje kreeg. Als je een pils bestelde duurde dat een tijdje, want er werd op de klassieke Duitse manier getapt: de kraag van het biertje werd zorgvuldig opgebouwd door meerdere malen bij te tappen. In de jaren vijftig van de vorige eeuw was het zo dat je een rijksdaalder op de stevige kraag kon leggen. ‘En dat is nog zo’, vertelt Willem Annee (1955), sinds 1994 de uitbater. Hij is de schoonzoon van Willen Eijgelaar, die het etablissement overnam van zijn vader, Klaas Eijgelaar. Deze laatste begon het café op 1 juni 1912.
Het pand dateert van ongeveer 1660 en is gebouwd als notariswoning. Ook heeft er een arts in gewoond. Het…
Aan de Uniabuurt 8 te Leeuwarden staat een bijzonder café. Ik kwam daar zo'n 45 jaar geleden voor het eerst en toen was het al traditie dat je een stevig getapt biertje kreeg.
Aan de Uniabuurt 8 te Leeuwarden staat een bijzonder café. Ik kwam daar zo’n 45 jaar geleden voor het eerst en toen was het al traditie dat je een stevig getapt biertje kreeg. Als je een pils bestelde duurde dat een tijdje, want er werd op de klassieke Duitse manier getapt: de kraag van het biertje werd zorgvuldig opgebouwd door meerdere malen bij te tappen. In de jaren vijftig van de vorige eeuw was het zo dat je een rijksdaalder op de stevige kraag kon leggen. ‘En dat is nog zo’, vertelt Willem Annee (1955), sinds 1994 de uitbater. Hij is de schoonzoon van Willen Eijgelaar, die het etablissement overnam van zijn vader, Klaas Eijgelaar. Deze laatste begon het café op 1 juni 1912.
Het pand dateert van ongeveer 1660 en is gebouwd als notariswoning. Ook heeft er een arts in gewoond. Het café is het enige in Noord-Nederland met een etalage waarin biermerken en glazen worden getoond. Op de voorkant staat ’tapperij, bierhuis en proeflokaal’. Als je de deur binnenkomt, staan er fietsen van de vaste klanten, want ook in Leeuwarden heerst de terreur van de fietsendiefstal. Er hangen zware veloursgordijnen en op een prachtige oude bar staat een bierpomp die als enige in Friesland Dortmunder tapt. ‘Daarnaast schenken we ook andere Duitse bieren, maar Dortmunder is favoriet bij onze klanten’, vertelt Annee. ‘Als ik Heineken zou tappen zou ik geen klant overhouden.’
Het uitgangsleven is sterk veranderd in Leeuwarden. ‘Heel vroeger kwam hier de katholieke middenstand. Tegenwoordig is er een vaste klantenkring, die veel later het café bezoekt dan vroeger, toen men na sluitingstijd van winkels en kantoren een biertje ging drinken.’ Journalisten van de Leeuwarder Courant zijn regelmatige gasten. Er komen hier geen studenten, want er wordt geen muziek gedraaid. Op het biljart maken elke zaterdag spelers van voetbalclub De Leeuwarder Zwaluwen hun caramboles. Verder wordt er geklaverjast. Willem Annee: ‘We organiseren mosselavonden, en een wildavond in december. Ook kennen we de traditionele nieuwjaarsmaaltijd.’
In 1996 is over de Ossekop, in een beperkte oplage van 250 genummerde exemplaren, een boek verschenen dat door de klanten is samengesteld. Een andere bijzonderheid is dat er in de Ossekop geen fooien worden aangenomen. Het café is elke dag geopend van 17.30 tot 1.00 uur, behalve ’s zondags.
