Het is al weer zo'n kwart eeuw geleden, zo rond de tijd dat Noorderbreedte werd opgericht, dat mijn vriend Dirk S. uit Amsterdam aan de filmacademie afstudeerde op het project Het dorpsjournaal van het Noord-Groninger dorp Oldenzijl. Zo'n beetje een NCRV-Kloosterburendocumentaire avant la lettre. Het Groningse platteland werd nog saai en plat gevonden, de Poolse Bruid was nog niet verzonnen, Ede Staal leefde nog, maar niemand kende hem, en 'kleine kernen' waren nog gewoon dorpen.

Ik ben afkomstig uit Uithuizermeeden en belandde tijdens mijn studie in die dagen in het nabijgelegen Oldenzijl. Westerlingen waren toen de allochtonen die het platteland tot in de verste uithoeken bestormden. Revolutionair soms, een beetje wereldvreemd ook wel, of juist heel wereld- en zichzelf verbeterend, kwamen ze de leeggevallen plekken opvullen die de Groninger bevolking in zijn uittocht naar het Westen had laten ontstaan. ‘Dei goan wel weer vot’ zei men bij mij op het dorp, en zo ging dat ook.
Maar niet dan nadat wij dat dorpsjournaal had gemaakt. Er werd voor vierduizend gulden een bouwvallige boerderij aangeschaft. Daarop plaatsten wij een ‘nieuw’ dak en het werd ook van andere noodzakelijke gemakken voorzien. Een jaar lang met de videocamera op pad langs de burgemeester, de bo…

Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €57,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.

Trefwoorden