Als er tien dagen tussen zitten, is het veel. Ik verlaat Assen in TT-sfeer. Versnelling is het thema. En telkenjare heerst de spanning als je er ontvankelijk voor bent. Ik keer terug ten tijde van de Fiets4Daagse. Wegbermen en wegen zijn wederom bezet maar nu door de Gazelle-generatie. Versnelling is voor deze generatie van een geheel andere orde. En ontspanning ook.
Beide bezoekersgroepen zijn gemakkelijk in stereotypen te beschrijven. De (regionale) redacteur die zich daartoe laat verleiden, komt niet ver. Het getuigt juist van vakmanschap nieuwe invalshoeken en sociologische patronen op te sporen. Wat altijd terugkeert, is een aantal bekende beelden. Enerzijds het bierkrat, anderzijds de broodtrommel. Van belang voor de herkenning, van belang voor de ijking van het dagelijks bestaan. Ikonen van Drenthe: ik ben er van gaan houden.
Ook dit jaar hadden we ter redactie een brainstorm voorafgaand aan de Drentse evenementen. En ook dit jaar kwamen daaruit draaiboeken voort. Van creativiteit naar organisatie, zo hoort dat. Volgend jaar doorlopen we dat proces in andere samenstelling. Dan verkeren onze ‘motor- en fietsverslaggevers’ in een mix met die van het Nieuwsblad van het Noorden en werken we samen aan/voor een nieuwe regionale ochtendkrant. Gaan we de onderwerpen dan anders doen? Krijgen we discussies over de mate van relevantie van deze evenementen en dus over de mate waarin we daaraan redactionele aandacht besteden?
De identiteit van Drenthe. Het onderwerp zit al maanden prominent in m’n hoofd. Lezers en collega’s stimuleren het denkproces. Wordt die krant straks niet te Gronings met een centrale redactie en drukkerij in Stad? De blijvende regioredacties in Emmen, Hoogeveen en Assen bieden niet voldoende waarborg. Die toegankelijke redacties met vrolijk wapperende vlaggen zijn niet meer en niet minder dan de fysieke vertaling van de mentale oriëntatie van de toekomstige redactie. Op die redactie én op de centrale redactie zal (ook) Drents moeten worden gedacht.
Een redacteur met de roots in Lauwersoog zal moeten inzien dat een ontwikkeling in Zwolle relevant is voor de lezers in met name Zuid-Drenthe. Dat lukt goed als redacteuren zich meer leren te verdiepen in de wereld van de lezer. En dat lukt op zijn beurt weer beter als redacteuren echte belangstelling aan de dag leggen voor hun lezers. Dat klinkt als een open deur en dat zou het ook behoren te zijn. Maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat een deel van de problemen in dagblad-land is ontstaan door het uit het zicht verliezen van de lezer.
De formulegroep, samengesteld uit vertegenwoordigers van de twee redacties, trok zich eerst terug in de Hortus in Haren en zeeg voor de volgende sessie neer bij een hunebed te Diever. Een zomertoer op weg naar een nieuwe krant. En een toer die opnieuw duidelijk maakt dat ook onze nieuwe redactie in en voor een uiterst gevarieerd en intrigerend landsdeel werkt. De redelijk abstracte aanduiding ‘het Noorden’ mag handzaam zijn, in mijn denken blijven vooral Drenthe en Groningen levendig. Want na de identificatie met eigen wijk en eigen woonplaats zit bij de eigen provincie het meest nabije identificatie-niveau. Het platform van Noorderbreedte maakt het mogelijk dat nog eens te onderstrepen. Met dank.